Achtergrond: 'De Marshal' over Brands Hatch

Gepubliceerd op 19 september 2005 door Niels Hendrix

Behoorlijk verbaasd ben ik als ik van Jo Vleugels een mailtje ontvang met het verzoek om voor www.verstappen.com verslag te doen van mijn trip naar Brands Hatch. Jo heeft ergens opgepikt dat ik als marshal actief zal zijn tijdens de allereerste A1GP en hij legt mij uit dat het mensen zal interesseren hoe ik zo'n weekend beleef. Ik geloof daar niets van, maar ik vertrouw op zijn instincten, dus hierbij alvast mijn bespiegelingen en vooruitblik.

Al in januari nam ik mij voor als marshal dienst te gaan doen bij de A1GP op Brands Hatch. Ik ken het circuit goed, ben er al vele malen als marshal actief geweest en sla al meer dan een decennium geen Formule Ford Festival over. Toen ik hoorde dat de A1GP daar gereden ging worden (de eerste ooit zelfs), meldde ik me meteen aan, in de hoop ook uitgenodigd te worden. Die uitnodiging kwam, de OCA (die altijd leden kan gebruiken, zie dit als een aanmoediging, en check het internet) leek het ook wel een goed plan dat ik daar weer eens heen zou gaan en de KNAF gaf een autorisatie af, dus het kon allemaal gaan gebeuren. Van de deelname van Jos was op dat moment nog geen sprake. Ik was dan ook blij verrast toen die deelname een feit bleek. Dat maakt het net even iets leuker, als er een landgenoot meedoet.

 

De OCA (www.oca-zandvoort.nl) is de organisatie voor de marshals in Nederland

Toch, als marshal werk je met een neutrale houding op het moment dat er 'iets' aan de knikker is. Je hebt trouwens niet eens de tijd om na te denken over de deelnemer die een probleem heeft en 'aandacht nodig heeft' en behandelt gewoon 'auto nr. x'. Wie die vent is die er in zit, is op dat moment niet belangrijk; er moet gewoon gehandeld worden en pas achteraf bedenk je misschien wie de rijder was.
Voorkeursbehandelingen zijn niet denkbaar. Neem mij dus niet kwalijk als straks blijkt dat mijn collega's en ik Jos níet een zetje uit een grindbak (dit is geen flauw grapje) hebben gegeven en een andere rijder wel. Dan was daar een reden voor en een verdomd goeie ook, namelijk veiligheid voor mijzelf, voor mijn collega's, voor de betreffende rijder en voor de andere rijders, in die volgorde. Voorkeursbehandelingen komen in dat spel niet voor. Natuurlijk zijn marshals geen robots en heeft iedereen wel een voorkeur.

Ik zal het helemaal naar mijn zin hebben als Jos dadelijk wat moois laat zien. Ik hoop dat het Lammers c.s. gaat lukken om een single seater te runnen, maar ik ben realist genoeg om te beseffen dat ook in deze serie de uiteindelijke performance zal afhangen van het presteren van het team als geheel. Als het alleen om Jos tegenover de andere rijders zou gaan, dan zie ik grote kansen, maar ik ben toch wat voorzichtig in mijn optimisme over het totale pakket. De concurrentie is sterk en ervaren! Dit wordt geen makkie en degenen die dat denken kunnen nog wel eens teleurgesteld worden.

 

1982, Arnoux in de Tarzanbocht en...ja, 'De Marshal' is erbij!

Er zijn nogal wat autosportliefhebbers die zich qua interesse beperken tot de F1. Ik vind dat zelf te beperkend, o.a. omdat je dan geen kennis hebt over de nieuwe lichting talenten. Je ziet dat ieder jaar weer. Dan komt er weer een verse lichting F1 rijders binnen, soms direct in een racestoeltje, vaker eerst maar eens om alleen te testen of als derde rijder en 90% van de, zich tot F1 beperkende, liefhebbers vraagt zich af wie die kerels zijn. Het merendeel van die mannen heb ik dan al een paar jaren eerder zien rijden tijdens dat beroemde Formule Ford Festival en ik kan het iedereen van harte aanbevelen om daar ook eens te gaan kijken. Je ziet daar de sterren van de toekomst. Op het podium hebben in het verleden bijvoorbeeld Derek Daly, Damon Hill, Johnny Herbert, Roland Ratzenberger, Eddie Irvine, David Coulthard, Jan Magnussen, Mark Webber en Jenson Button gestaan. Gerrit van Kouwen en de broertjes Jacky en Ricardo van der Ende zijn de drie Nederlanders die zich er ooit winnaar mochten noemen. Zie het maar als 'talent scouting' en genieten van keiharde gevechten. Het is gewoon het mooiste autosport evenement dat ik ken.

In het verleden heb ik bij een vijftal Britse GP's op Silverstone meegewerkt. Leuk hoor, die F1, maar voor een marshal is het toch niet echt iets om helemaal gelukkig van te worden. Het weekend bestaat voor een groot deel op wachten op de volgende baaninspectie door de diverse hotemetoten in blazers die langs komen gieren en je wordt doodmoe van het niksdoen en rondhangen bij je baanpost. Natuurlijk, als er eindelijk gereden wordt, dan is het hartstikke mooi, maar tot die tijd is het gewoon pure verveling. Nou zit het sfeertje er onder marshals altijd wel goed in, dus dat maakt een hoop goed.
Vooral met die Britten is het altijd lachen geblazen. Als ik naar het tijdschema kijk, biedt A1GP in ieder geval op Brands Hatch een uitgebreid en volgepakt programma. Ik zal weinig tijd hoeven te verdoen aan het toeknikken van blazerdragende semi-belangrijke mensen en dat is wel zo prettig, vergeleken met de F1. Silverstone is in mijn ogen maar een saaie baan. Je kunt van een voormalig vliegveld niet verwachten dat er heuvels liggen, maar dat gebrek aan hoogteverschillen maakt het tot een soort snookertafel waarbij de grindbakken als pockets fungeren. Ik heb het wel gezien, daar.

 

..en het kan ook soms keihard werken zijn

Nee, dan Brands Hatch, veel mooier. Qua veiligheid is de infrastructuur natuurlijk totaal achterhaald, met die veel te kleine grindbakken en nauwelijks ruimte naast de baan, maar wát een mooi circuit! Het heeft alles wat je maar kan wensen: een paar redelijk lange rechte stukken, snelle bochten, langzame bochten, hoogteverschillen (hier en daar gigantisch zelfs). Voor zowel de rijders als de toeschouwers is het één groot feest.
Ik heb zelf altijd met veel plezier gemarshalled op post 5 bij Druids. De snelheid in die haarspeldbocht is relatief laag, maar het is absoluut een inhaalpunt. Het gaat daarbij wel eens mis, vandaar mijn voorkeur voor die plek. Heb ik in ieder geval wat te doen, snap je?

Voor degenen die de trip gaan maken alvast wat tips: op de tribune bij Paddock Hill Bend heb je een mooi overzicht over een flink deel van het circuit, vooral als je hoog zit. Ga je liever wandelen (gelijk heb je), loop dan langs Paddock Hill Bend naar Druids, geniet van het uitzicht op de baan en hoe de rijders zich door Paddock Hill Bend vechten, steek daar vandaan door naar Pilgrims Drop en wordt verbijsterd door de waanzinnig plotselinge afdaling die de heren daar maken (de plek van het ongeval waarbij Johnny Herbert ooit zijn benen verbrijzelde) naar Hawthorn Bend waar altijd veel publiek is te vinden. Of maak de doorsteek door het bos naar Stirlings Bend en Dingle Dell Corner. Die laatste bocht is nu, geloof ik, voor de 265ste keer veranderd en ik weet ook niet hoe het er op dit moment uitziet, maar het zal wel weer de moeite waard zijn.

Mijn eigen voorbereiding bestaat vooral uit het inpakken van kleding voor alle soorten weer. Ik heb daar wel eens tijdens een weekend in juli één buitje gehad, van zaterdagochtend tot zondagmiddag, maar ik ben ook wel eens in oktober bruinverbrand teruggekomen door de zomerse omstandigheden. Het weer is daar gewoon niet te voorspellen. Als publiek kan je bij aanhoudende regen vinden dat het wel mooi is geweest en een pub opzoeken (op het circuit zelf: het Kentagon), voor een marshal is dat natuurlijk geen optie. Maak je vooral geen zorgen over mij; die pub wordt toch wel bezocht!

Na het weekend kan je een verslagje van mijn ervaringen verwachten, als ik tenminste iets te melden heb.

Kom mij op het circuit vooral ook even gedag zeggen. Ik heb een oranje overall aan, dus je pikt me er zo uit.

'De Marshal'