Realitycolumn
Gepubliceerd op 31 maart 2003 door
Eindredacteur John ter Meer schreef de nieuwe column van deze week. Over al die realityprogramma's die te pas en te onpas onze tv ontsieren. En wat ze te maken hebben met de Formule 1. Over Ozzy Osbourne, La Paay, Jos Verstappen, HEMA make up en pubers uit de provincie in opgevoerde Golfjes met scheve zittingen. Blij dat ik rij, maar niet heus...
De slechtste Formule 1 programma's op tv zijn 'Gevaar op de weg' en 'Blij dat ik rij'. Dat zijn er twee uit het rijtje van zogeheten reality programma's waarmee de tv kijker hedentendage geteisterd wordt. Wielklem & Co, Eerlijk is Eerlijk, Big Diet en al die andere shit. Waar Nederlanders zich schaamteloos in hun kont laten kijken. Ook bekende mensen geven zich tegenwoordig publiekelijk bloot ten overstaan van tv kijkend Nederland. Blijken ze nog normaler te zijn dan wij. En lelijker. 's Morgens met een lawaaikapsel en siepogen voor de spiegel. Remsporen in de pot. En elkaar afbekken voor de camera. Gewoon je hele privéleven op straat. Dat zie ik Jos Verstappen nog niet doen. In navolging van viespeuk-hobbyist Ozzy Osbourne die in een Big-Brother achtige entourage zijn hele hebben en houwen op straat legt, compleet met huisdieren die de hele inventaris onder schijten, kunnen we ons nu weer vergapen aan La Paay en Patty Brard. Allemaal programma's met een hoog 'Jambers gehalte', maar dan in een slechte uitvoering. Mensen in hun dagelijkse doen. Human interest. Herkenbare situaties, dus vertrouwd. Wellicht is dat de sleutel tot het succes van dergelijke programma's. Omdat het dus gaat om alledaagse dingen is er eigenlijk geen reet aan, want wat maken we in ons dagelijkse leventje mee? Precies, niks. Maar zodra een cameraploeg je volgt als een lastige horzel op een paardenrug heeft het ineens iets van camp, cult.
Lees hier de nieuwe column in zijn geheel.
