Bartus G. in de biechtstoel
Gepubliceerd op 30 september 2003 door Marc van Beelen
Dankzij de wisselende omstandigheden kregen we afgelopen zondag een schitterende race voorgeschoteld waarin Michael Schumacher niet alleen zijn auto op de baan wist te houden maar tevens zijn voorsprong in het WK naar maar liefst 9 punten wist uit te breiden. De regelmatige lezer van de Column van Bartus hoeven we niet uit te leggen dat hij geen lid is van de Schumacher fanclub en de race zal derhalve met gemengde gevoelens door Bartus bekeken zijn. Een plaats bij de laatste acht in Japan garandeert de zesde wereldtitel, een prestatie die nog nooit vertoond is en dus werd het tijd dat Bartus G. met zijn Column plaats neemt in de biechtstoel.
Dag racegod.
Dag Bartus, wat doe jij hier in mijn biechtstoel?
Tja, racegod, ik geef toe dat ik behoorlijk verdwaald, of zelfs de weg kwijt ben, maar het is niet anders.
Geeft niet Bartus, er is hier plek voor een ieder, vertel het maar mijn zoon.
Tja racegod, ik voel me zo vreselijk leeg van binnen, ik had gehoopt op een blauwe of een grijze auto als wereldkampioen in de F1 maar het dreigt toch weer die man te worden waar ik zo’n vreselijke hekel aan heb gekregen na dat lachje aan die vangrail in Adelaide in 1994. Ik heb gisteren gekeken maar ik zag Montoya, dat stomme eigengereide latino testosteronhaantje eigenhandig z’n kansen verzieken en ik zag ook dat Kimi gewoon simpelweg nog iets te kort komt.
Waarom ben je dan hier Bartus, das toch niets om over te biechten?
Het is erger racegod, ik heb een vreselijke pesthekel aan Schumi, zo’n pesthekel dat ik elke race hoop dat hij uitvalt terwijl hij mij nooit iets misdaan heeft. Ik heb hem wel eens gesproken en hij valt best mee maar elke keer als ik die mombakkes blij op een podium zie springen hoop ik dat hij eraf sodemietert, wat is dat toch?
Tja Bartus, dat is inderdaad vervelend, maar wat wil jij dat ik er aan doe? Ik zou niet weten wat ik aan hem of aan jou kan veranderen.
Racegod, ik wil dat hij stopt, enough is enough zou ik zo zeggen want hij wint te veel, te vaak en op veel te veel belangrijke momenten.
Nou Bartus, ik heb met je meegekeken en ik denk dat dit moment wel eens eerder kan komen dan jij en ik denken, moge de voorzienigheid ons weer eens een wereldkampioenschap met een verrassende winnaar geven…
Lees het complete verhaal in de Column.
