Monza prooi voor Barrichello

Gepubliceerd op 12 september 2004 door Martin Zoon

Rubens Barrichelo heeft vanmiddag de Grote Prijs van Italië op zijn naam geschreven. Op het Autodromo Nazionale di Monza hield de Braziliaan gedurende 53 ronden het hoofd koel, daar waar zijn concurrenten zichzelf in het begin van de race of verderop elimineerden. De tweede plek was voor Michael Schumacher, die daarmee het Ferrari-feest compleet maakte, terwijl Jenson Button zijn 6e startplek inwisselde voor een nette 3e stek in de einduitslag.

Rubens viert zijn 1e overwinning van dit seizoen

De start was er weer zo één zoals we ‘m van Monza wel kennen; vol spanning en onzekerheid. Alleen bleek het venijn uiteindelijk niet in de flessenhals van de eerste chicane te zitten, maar simpelweg zo’n 300 meter daarvoor, op de grid. Pluvius bleek namelijk in de ochtend gehoor te hebben gegeven aan de wens van de neutrale raceliefhebber en had het asfalt van Monza geteisterd met een flink aantal millimeters water. De onzekerheid omtrent de bandenkeuze van de verschillende teams die vervolgens ontstond vormde een soort proloog op de wedstrijd en stond garant voor een interessante opening van de race.


Alonso’s superstart in beeld

Tegen de verwachting in dus glibberden 20 bolides keurig gedisciplineerd door de eerste chicane, aangevoerd door pole-sitter Barrichello. Achter hem reed Fernando Alonso, die wederom een 14-karaats start achter zijn naam liet noteren. Michael Schumacher raakte voor het eerst dit seizoen even de kluts kwijt en maakte in één rechte lijn over de groene verf zijn verloren posities weer goed. Die gewonnen plaatsen leverde Schumacher overigens keurig in de volgende 200 meter weer in bij degenen die daar recht op hadden.
Het veld stoof vervolgens door de half-droge Curva Biassono om uiteindelijk òm en nabij de Variante della Roggia de al eerder verwachte blikschade te bewerkstelligen. Geïnitieerd door wereldkampioen Schumacher spinden een aantal wagens over het asfalt en kozen anderen een veiliger weg door het grind. Grootste verliezers van deze scrimmage waren Toyota’s Olivier Panis en Schumi zèlf, die pas weer als 16e kon aansluiten. Zo zagen we Rubens Barrichello als eerste na één ronde de finish passeren, gevolgd door Fernando Alonso, Juan Pablo Montoya en Kimi Räikkönen.


Schumacher ‘steekt af’ in de eerste chicane

In de eerste 3 ronden leek Barrichello’s keuze voor natweerbanden een uitstekende. Rubens had een betere grip dan de ‘droogweer-mannen’ en reed met zo’n 2 seconden per ronde weg van zijn eerste belager Alonso. Maar in een mum van tijd keerde het tij. Negentien F1-auto’s zorgden rap voor een droge baan, waarmee Alonso op zijn beurt in 3 ronden weer aan Barrichello’s staart hing en er zelfs, nog voordat Barri de pits in kon sturen, er aan voorbij ging. Jenson Button was inmiddels ook voortvarend aan de slag geweest, zodat de doorkomst van de 5e ronde was: 1. Alonso 2. Button en 3. Montoya. Barrichello’s bandenwissel werpt hem terug naar de 9e positie, terwijl Michael Schumacher op dat moment al rond de 11e plek van het veld bivakkeert.

De race die zich na deze enerverende opening voor onze ogen ontspint is een zeer interessante. Het houderschap van de snelste ronde wisselt continue van eigenaar en het ongewisse over de verschillende pitstopstrategieën –een gevolg van een aantal noodgedwongen vroege pitstops- vormt een extra element in de wedstrijd. Tal van gevechten vinden er achter het voorste trio coureurs plaats, waarbij blijkt dat sommige coureurs pas dan weer het volle vermogen van hun bolide weten te benutten, als het asfalt weer zo goed als droog is. Kimi Räikkonen heeft inmiddels de strijd gestaakt. De Fin becommentarieert zijn uitvallen met een simpele, vlakke wijze: “Engine-problem….”.

Het spektakel op de baan van de eerste helft van de race verbleekt wat, maar bij Minardi steekt men tijdens een pitstop van Gianmaria Bruni bijna letterlijk de lont in het kruitvat. De Italiaanse coureur en al zijn collega’s komen met de schrik vrij, nadat de tankinstallatie ná het vullen van Bruni’s tank enkele liters benzine teveel uitspuugt en een metershoge vlammenzee het ongelukkige gevolg is. Gelukkig voor iedereen blijkt men bij Minardi de procedures bij dit soort escalaties prima te beheersen en is de brand binnen een seconde geblust. Bruni staakt de race overigens wel, nadat hij in eerste instantie toch onwel is geworden na het inademen van wat dampen die bij de brand en het blussen ervan vrijkwamen. Met, een inmiddels aan de kop teruggekeerde, Barrichello, een consoliderende Button en een opstomende Schumacher rijden we de finale van de race tegemoet. Barrichello moet op dat moment nog één maal pitten en de vraag of hij daarmee zijn koppositie aan Button zal overdragen wordt zo’n 11 ronden voor het einde beantwoord. Met een zo goed als lege tank heeft Rubinho de laatste ronden vóór zijn stop het fundament voor zijn 8e GP-overwinning min of meer al gelegd.


Eén en twee, Ferrari heerst in de slotfase

Ferrari heerst weer als vanouds in deze fase, zodat het team van B.A.R. kan berusten in het feit dat Jenson Button zijn tweede plek nauwelijks kan verdedigen. De 1-2 van vandaag was weliswaar niet onverwacht, maar vanwege het verloop van de race toch een onverwacht mooie voor Ferrari. Geen wanklanken echter van Dave Richards c.s. want met de 3e en 4e plek van deze race streeft men Renault voorbij naar de 2e plaats in het constructeurskampioenschap.


Alonso’s bolide wordt weggetakeld na een spin

Met Renault hebben we gelijk het verliezende team van vandaag genoemd. Met een bijkans ‘taxiënde’ Trulli en een te drieste Alonso scoort men een ‘dubbele nul’ in dit weekend. Omdat niets erop duidt dat Jarno Trulli de komende maanden nog enige positieve bijdrage gaat leveren aan de strijd om de constructeurs-punten (lees: -pecunia), mag het volledige B.A.R.personeel vanavond eigenlijk al een extra glas heffen op de behaalde titel ‘Best of the rest’.
Martin Zoon