Fernando Alonso wint Grand Prix van Maleisië
Gepubliceerd op 20 maart 2005 door Jo Vleugels
Onbedreigd en met ruime afstand wist Fernando Alonso de 'Grand Prix van Maleisië 2005' op zijn naam te schrijven. Deze tweede overwinning in zijn nog jonge carrière was een erg makkelijke en hoofdzakelijk te danken aan de prima auto die Renault dit jaar op de circuits brengt.
De meest bijzondere prestatie leverde het team van Toyota. Een knappe tweede plaats voor Jarno Trulli en een vijfde voor Ralf Schumacher.
Deze race kende heel wat spannende momenten. Niet bij de eerste twee plaatsen, maar wel in de gevechten direct achter de top. Inhaalacties en plaatswisselingen tussen Heidfeld, Fisichella, Ralf Schumacher en Webber zorgden ervoor dat de definitieve uitslag pas in de laatste ronden was te zien.
Uiteindelijk wist Nick Heidfeld in de Williams-BMW de derde plaats op te eisen, nadat Webber en Fisichella zichzelf uitschakelden na een race-ongeval. Een slimme race werd gereden door Montoya. Nauwelijks in beeld geweest wist hij toch een fraaie vierde plaats in de McLaren op te eisen, vlak voor Ralf Schumacher. Voor de andere Mclaren rijden, Kimi Raikkonen, sloeg de pechvogel toe in de vorm van een lekke band. Zo moest hij een extra pitstop maken om deze band te wisselen.
Christijan Albers reed in de Minardi een gedegen race. Een dertiende plaats, meer was er niet uit te halen met deze auto. Uitrijden en finishen is wat je in een Minardi kunt doen. Voor iets anders komt de auto gewoon heel veel tekort.
Het Ferrari team kon geen potten breken in Maleisië. Of dat kwam door hun auto uit 2004 of door de Bridgestone banden was niet geheel duidelijk. Michael Schumacher wist uiteindelijk zijn bolide als zevende over de streep te bregen. Barrichello moest in de 50e ronde afhaken wegens technische problemen met de Ferrari.
Grootste pechvogel was het team van BAR-Honda. Hun frisse motoren hadden schijnbaar geen zin in het warme weer van Sepang, want beide bolides moesten in de derde ronde het veld reeds verlaten met opgeblazen motoren. In dezelde ronde moest Friesacher met de Minardi ook opgeven.
Andere uitvallers waren Villeneuve (ronde 28), Webber en Fisichella (ronde 37) en tenslotte Barrichello in ronde 50.
Het begin van de race was weer ronduit saai te noemen. De techniek van de auto's en de kwaliteit van de banden zorgden voor weinig aktie en voorspelbare rondes.
Toen de banden hun slijtages gingen vertonen, werd de race beetje bij beetje interessanter. Inhaalakties en uitremmen waren te zien op het mooie circuit van Sepang. Veel coureurs kregen problemen met de grip op het wegdek en de ideale lijnen werden niet vaak meer gevonden.
Dat de hegemonie van Ferrari voorlopig gestopt is, blijkt enkel een aflossing van de wacht te zijn. Wat eerst de rode Scuderia's waren, zijn nu de vrijwel onklopbare Renaults. Toch blijken de nieuwe regels, vooral het niet wisselen van banden, te leiden tot meer spanning in de races. Zeker in het laatste gedeelte waar de coureurs meer moeite moeten doen om hun auto's op het circuit te houden.
Jo Vleugels
