Wat zijn de toekomstplannen van Max en Jos Verstappen?

Gepubliceerd op 22 augustus 2011 door Niels Hendrix

Wie op de vraag boven dit artikel een pasklaar antwoord verwacht, komt bedrogen uit. Maar in het lange en uitgebreide interview met Jos Verstappen krijgen we wel te horen wat de plannen op dit moment zijn. De exacte invulling en uitwerking daarvan is echter nog niet volledig definitief. Maar Max maakt de volgende stap op de ladder in de kartsport en Jos, ook hij wil volgend seizoen enkele kartwedstrijden gaan rijden.
De laatste jaren staan voor Max en Jos volledig in het teken van karting. De gedrevenheid waarmee de Verstappens dat aanpakken gecombineerd met het talent van Max, werpt daarbij zijn vruchten af. Zo prolongeerde Max eind juli in het Spaanse Zuera met succes zijn KF3-titel in de prestigieuze WSK Euro Series. Het ultieme doel? De koningsklasse van de autosport, inderdaad, de Formule 1.

Jos over die toekomstdroom: "Het plan is niet om later zomaar ergens rondjes op een circuit te gaan rijden. Het plan is om de top te halen en dat is dus de Formule 1. Misschien is het niet zo goed voor Max om dit uit de mond van zijn vader te horen, want er zal de komende jaren evengoed keihard gewerkt moeten worden, maar hij is er goed genoeg voor."
In tegenstelling tot de tijd dat Jos zijn eerste schreden in de kartsport zette, is karting tegenwoordig een miniatuurversie van de Formule 1. Maar Jos waakt ervoor om zijn zoon te verwennen: "Wij doen alles zelf. Het zou verkeerd zijn als Max met pak en helm op het circuit aankomt en alles voor hem klaar staat. Om ons heen zie je dat volop. Er zijn mensen die hebben zoveel budget dat ze de wedstrijden à la Formule 1 benaderen. Met een professioneel team van monteurs en een motorhome van een paar miljoen euro. Zoiets zou je niet eens moeten willen. Mannetjes als Max moeten ervoor vechten en met bloed, zweet en tranen leren hoe moeilijk het is de top te halen. Wanneer je alles op een presenteerblaadje krijgt aangereikt, ontbeer je de juiste vechtersmentaliteit die je later nodig hebt om te slagen. Max moet de kart na een race ook altijd zelf schoonmaken. Hij is immers degene die hem vuil heeft gemaakt."

Jos maakt ook dit jaar veel kilometers. Niet in een cockpit op circuits maar al reizende in een busje naar kartbanen door heel Europa, waar hij als monteur, begeleider en vader van Max aantreedt.
"We praten heel veel onderweg. Over van alles, maar vooral over karting en autosport. We delen dezelfde passie. Het is geweldig zo met je kind door Europa te reizen en hem te helpen zijn talent verder te ontwikkelen. Automatisch krijg je daardoor een ontzettend hechte band. Maar vergis je niet, het is lang niet altijd even gemakkelijk. We zitten 24 uur per dag op elkaars lip en soms gaat het hard tegen hard. Dan ziet hij de dingen anders dan ik."
Komt dan de echte Verstappen naar boven? Eigenwijs en standvastig? "Hij moet nog leren luisteren naar zijn vader, want die heeft negen van de tien keer toch gelijk", is het advies van Jos, die beseft dat de puberteit van Max hem op andere interesses zou kunnen brengen. "Als hij op een ochtend wakker wordt en er geen zin meer in heeft, dan is dat zo. Ik zou het vanzelfsprekend jammer vinden, vooral van alle energie die ik er in heb gestoken, maar het blijft zijn keuze, zijn leven. Ik hoop alleen, als het zo is, dat hij het mij nu vertelt en niet pas over vijf jaar, want dan kan ik morgen op vakantie."

Vader en zoon Verstappen die de uitdaging in de kartwereld aangaan. Jos maakte dat zelf als jochie al mee. "Je ziet veel dezelfde dingen gebeuren en je probeert hem te behoeden voor de valkuilen waar je zelf ooit in bent gestapt. Max is veel verder dan ik op zijn leeftijd. Toen ik negentien was, wist ik niet hoe een Formule 1-auto eruit zag. Natuurlijk, ik keek wel naar de races op televisie, maar ik ging nooit naar de wedstrijden toe. Formule 1 was voor mij een verre, ongrijpbare wereld. Daarentegen is Max ermee opgegroeid. Ik kan me nog herinneren dat ik drie dagen moest testen in Valencia. Met een klein vliegtuigje vloog ik erheen, samen met Max die toen drie was. Hij liep de hele dag op het circuit rond met die grote oordoppen op dat kleine koppie, terwijl ik ging rijden. En als ik dan terugkeerde in de pits, stond hij daar tussen de monteurs te kijken. Die achtergrond is een groot voordeel, maar hij heeft daarnaast nog zoveel andere dingen mee. Hij spreekt zijn talen goed, hij let op zijn eten en drinken en hij heeft een vader met kennis en een netwerk in de autosport. Maar het belangrijkste is zijn talent en dat heeft hij écht. Ik ben zijn vader en dus enthousiast, maar iedereen is enthousiast over hem. Zijn Italiaanse teambaas noemt hem een vos. Sluw en geraffineerd. Dat is een mooi compliment."

„Het grote verschil met mezelf? Max is liever, maar niet te lief. Hij kan zijn emoties tijdens een race beter onder controle houden, waar ik nogal eens te maken kreeg met een vlaag van verstandsverbijstering en opgefokt achter het stuur zat. Max rijdt agressief en heeft het gif dat je nodig hebt om te kunnen winnen, maar het is niet té. Hoewel, andere mensen soms wel vinden dat hij over de limiet gaat."
„Voor een carrière in de autosport is karting de belangrijkste leerschool. Eigenlijk de enige leerschool. Daar leer je de trucjes, de fijne kneepjes. Je ziet het ook aan de mannen in de Formule 1. Tachtig of negentig procent komt uit het karten. Ik pik de talentjes er zo uit. Ik kijk daarbij niet naar de snelle rondjes, want met een beetje oefening kan iedereen een snel rondje aan elkaar knopen. Ik kijk naar de starts en naar de manier van inhalen, want daaruit blijkt of iemand inzicht en het juiste gevoel heeft. Je hebt genoeg van die ventjes die hard kunnen rijden, maar die altijd aan de verkeerde kant zitten bij de start. En Max? Die zit altijd goed."

Je hebt het over de typische Verstappen-start? "Ik zat 99 van de 100 keer aan de goede kant. Je ziet iets en je reageert instinctief, zonder na te denken want daar heb je geen tijd voor. Dat is talent. Het is ook niet aan te leren. Er zijn genoeg vaders die voor de start hun zoontje volstoppen met instructies. Fout dus. Zo'n kereltje gaat zich steeds onzekerder voelen en je moet hem juist bepaalde zaken zelf laten ontdekken en ontwikkelen. Natuurlijk praten wij ook veel. Vooral in de bus, op de heen- en terugreis. Max luistert dan en later gaat hij erover nadenken. Althans, dat hoop je dan."

Gevraagd naar de toekomstplannen laat Jos ons weten: "Het is de bedoeling dat Max volgend seizoen gaat uitkomen in de klasse KF1, de zwaarste klasse in de kartsport. Daarbij moeten we dan wel in een goed team terecht kunnen. Of dat weer CRG wordt, is daarmee nog niet gezegd. Alle opties staan wat dat betreft nog open." De bijna 14-jarige Max mag volgend jaar hogerop. "Hij mag qua leeftijd dan naar KF1 of kan zelfs nog een jaar KF3 doen. Max is wel heel jong voor de KF1, maar ik vind niet dat hij nog veel te zoeken heeft in KF3. Niet dat hij met kop en schouders boven de rest uitsteekt hoor." Figuurlijk bedoelt Jos dat, want letterlijk heeft Max wel een groeispurt doorgemaakt. "Hij wordt te groot en te zwaar voor KF3 en ik vind dat Max een uitdaging moet hebben. Daar wordt hij alleen maar beter van."
Maar er zit nog meer in de pijpleiding. Ook voor Jos. "Vooropgesteld dat we ons concentreren op de KF1-klasse als hoofddoel, willen we ook in KZ2-klasse gaan rijden. Dat is met karts waarbij je handmatig schakelt. Daar kan Max leren schakelen. Omdat ik zelf ook weer actief wil zijn, lijkt het me leuk om daar tegen elkaar te rijden. Dat gaat dan om de BNL Karting Series, die drie weekenden binnen de Benelux rijden." En Jos in een raceauto? "Ik sta voor veel open. Als ik het maar leuk vind. Maar het moet wel professioneel aangepakt worden en de juiste mensen moeten erbij betrokken zijn."

Normaalgesproken zou Max na twee jaar in de klasse KF1 op zijn zestiende van de kartsport de overstap naar de autosport kunnen maken. Als een eerste aanzet daartoe wil Jos Max dit jaar nog laten testen in een raceauto. "Ik denk dat het belangrijk is voor Max dat hij weet, voelt en ervaart wat een raceauto is en daar kennis mee maakt door ermee te rijden. Dat kan hem alleen maar helpen voor de toekomst. Ik wil Max een paar dagen laten proeven in een Formule BMW auto, dat is volgens mij de juiste instapklasse. Waar, wanneer of met welk team dat is, weet ik nog niet. Max hoeft daarbij geen records te breken, maar ik wil dat hij op z'n gemak de auto leert kennen. Dan zal er aan het eind van de rit wel een goede tijd uitkomen, maar dat is eigenlijk niet belangrijk."

Het is inmiddels geen geheim meer dat Max Verstappen de aandacht geniet van Red Bull Racing. "Red Bull wil heel graag de samenwerking met ons aangaan en andersom is dat net zo. Ik denk wel dat het daarbij voor beide partijen interessant moet zijn. We praten over een samenwerking maar er is nog niets concreets. Ik wil het liefst zoveel mogelijk in eigen hand houden en hoe je het ook wendt of keert, met zo'n overeenkomst leg je een deel van jezelf in handen van anderen. Uiteindelijk kun je niet zonder de financiële steun van anderen, maar voorlopig lukt het goed. In zo'n talentenprogramma als Formule 1 teams hebben, ben je nooit de enige. Teams als McLaren of Red Bull gokken op meerdere paarden. Dat is hun goed recht, want ze investeren er ook veel geld in, maar daardoor word je automatisch wel een nummer. Terwijl ik maar één doel heb en één iemand voor wie ik het allerbeste wil en dat is mijn zoon."

Jos kende zelf zo'n beetje de kortst mogelijke route naar de Formule 1. Vanuit de karts in de Formule Opel Lotus, naar de Formule 3 en in 1994 de Formule 1 in. Wellicht iets te snel, denkt Jos: "Ik had vijftig autoraces gedaan en toen zat ik in de Formule 1 en ook nog eens bij Benetton, één van de topteams. Hartstikke knap dat het zo snel was gelukt, maar ik miste wel een beetje ervaring. Misschien had ik er beter een jaar langer over kunnen doen of had ik moeten beginnen bij één van de mindere teams om in een rustiger omgeving de wetten van de Formule 1 te leren kennen. Maar het is moeilijk, misschien zelfs onmogelijk, een bepaalde route uit te stippelen. Vaak ontstaan dingen door toeval, door een samenloop van omstandigheden. Kijk maar naar mijn eigen F1-debuut. Ik had bij Benetton een testcontract en het jaar erop zou ik gaan racen, maar al bij de eerste test van het jaar op Silverstone, brak JJ Lehto zijn nek en kon ik aan de bak. En wanneer je een kans krijgt, moet je 'm meteen pakken. Dat gold voor mij en dat geldt straks ook voor Max."

Voor Max dat einddoel in zicht krijgt, zullen er nog heel wat kilometers gemaakt moeten worden. En niet alleen op gemotoriseerd vervoer. "Max begint volgende week op het Trevianum college in de topsportklas. Hij moet dagelijks zestien kilometer op en neer naar Sittard. Max stroomt daar in op de derde klas van de vwo-opleiding."

Niels Hendrix