Achtergrond: Eurospeedway Lausitz - Duitsland

Gepubliceerd op 02 oktober 2005 door Niels Hendrix

Na het oude traditierijke Brands Hatch is het nu de beurt aan het moderne multifunctionele Eurospeedway Lausitz om gastheer te zijn voor de A1GP.
Gelegen in de voormalige DDR, zo'n 120 km ten zuiden van Berlijn, vinden wij een complex dat met zijn 370 ha. twee maal zo groot is als het prinsdom Monaco.
Het hart van het complex is ongetwijfeld de 3,2 km lange superspeedway, een oval met drie kombochten.

Het eerste volle seizoen na de opening in augustus 2000 zijn bijna 150.000 toeschouwers getuige van het eerste ovaloptreden van de Champcars buiten de USA. De race staat gepland op 15 september, vier dagen na de aanslagen op de Twin Towers. De race verloopt echter niet onder een gelukkig gesternte, dertien ronden voor het einde raakt Alessandro Zanardi op koude banden in een slip en Alex Tagliani kan hem niet meer ontwijken. Twee weken later zou Zanardi vanuit het ziekenhuis verklaren dat hij niet twee benen had verloren maar een leven gewonnen.

 

Crash van Alessandro Zanardi

Ook Duitsland heeft een rijke geschiedenis op het gebied van autoracen. Voor de oorlog vormden de wagens van Mercedes en Auto Union een schier onoverwinnelijke zilverkleurige armada. Grote namen als Caracciola, Von Brauchitsch, Stuck, Rosenmeijer en Lang sleepten de ene na de andere overwinning in de wacht. Duitsland bezat ook circuits van naam en faam. De Nürburgring was een circuit met grote status. Maar ook de Avus in Berlijn met zijn beruchte Nordcurve en Hockenheim waren in die tijd druk bezocht.

Na de oorlog vindt Duitsland zichzelf in puin terug. De Mercedesfabrieken zijn platgebombardeerd en de Auto Union fabrieken in het oosten worden ontmanteld en naar Rusland vervoerd. De 18 overgebleven Silberpfeile gaan voor het gemak ook maar mee. Het land wordt in tweeën gesplitst. In 1949 is de geboorte van de Deutsche Democratische Republiek een feit.
Al snel komt er een stroom van vluchtelingen op gang die de zegeningen van de nieuwe heilstaat niet ziet zitten. Ook de grote namen uit de autosport kiezen voor het vrije westen. Er is echter een grootheid die naar het oosten vlucht; Manfred von Brauchitsch. Von Brauchitsch begrijpt dat hij in het westen na een conflict met Mercedes niet meer aan racen zal toekomen, bovendien hangt hem een proces wegens hoogverraad boven het hoofd. De buren ontvangen hem echter met open armen.

 

Manfred " Pechvogel" von Brauchitsch heeft iets gemeen met Jos Verstappen. Beide werden tijdens een pitsstop bijna levend verbrand. In 1938 tijdens de GP van Duitsland op de Nürburgring gaat het mis bij von Brauchitsch. Bij het tanken komt er benzine op de uitlaat terecht. Als de wagen gestart wordt staat hij meteen in lichterlaaie. Metershoog slaan de vlammen uit, vertwijfeld probeert Manfred het stuur los te draaien maar het lukt hem niet. Manfred brandt, zijn pak brandt, zijn handschoenen branden, wanhopig steekt hij zijn handen in de lucht. Alfred Neubauer, zijn teamchef, aarzelt geen seconde en rent naar de wagen. Hij trekt en rukt aan de blonde kerel, hijst hem uit zijn zitplaats, slaat het vuur van de racekap en rolt hem over de grond om het vuur te doven. Ondertussen weten de monteurs de wagen te blussen, hiermee de pits in een sneeuwlandschap omtoverend. Von Brauchitsch, met nieuwe racehandschoenen, stapt in de auto, veegt het schuim van het stuur af en rijdt onder luide toejuichingen weer weg. Nog geen halve ronde later echter schiet het stuur nu wel los en belandt hij in een greppel. Met het stuur in de hand wandelt von Brauchitsch enkele minuten later de pits binnen.

 

Racen in het na-oorlogse Duitsland was voornamelijk een zaak van sportscars en F2. Naast de weinige wagens die de oorlog overleefd hadden zat er ook veel eigenbouw tussen, zoals de Veritas. Ondanks deze magere bezetting werden de eerste races na de oorlog massaal bezocht. En dat terwijl het enige transportmiddel vaak alleen de oerdegelijke oudhollandse fiets was.
Of het nu de Sachsenring was of de Nürburgring, de tribunes zaten barstensvol met enthousiaste toeschouwers. In het westen werd dan ook de motorsport gebruikt om de mensen weer iets te geven om trots op te zijn. Vanaf 1950 zou ook Mercedes weer een belangrijke factor worden in de Duitse autosport.

In het oosten werd de autosport aangegrepen om de superioriteit van de nieuwe staat te onderstrepen. Om dit doel te bereiken werd een Rennkollektiv gevormd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit staatsteam alle prijzen pakte in de DDR.

De glorietijd van de F2 races in Duitsland duurt tot halverwege de jaren '50, daarna is het westen oppermachtig en wordt het Rennkollektiv wegens economische malaise ontbonden. Wat rest zijn de diverse privé-rijders die zelf een wagen bouwen of eentje opkopen en doorontwikkelen. De races zullen zich louter achter het ijzeren gordijn afspelen, racen in het westen van Duitsland is er voor de "Ossies" niet meer bij. Naast vaste circuits als de Sachsenring werd er ook veel op een stuk afgesloten autoweg gereden. Zo'n stukje werd steeds volgens hetzelfde principe tot circuit omgebouwd. "Freiheit", "Jugend", "Frieden" en "Freundschaft", ziehier de bochten van elk willekeurig stratencircuit in Oost Duitsland. Vervang de sigarettenreclame door een leuzes als b.v. "Vorwärts!" en "Arbeit macht Freude" en je kunt gaan racen.

 

Terug naar de Lausitz regio, daar is het stukje uiteindelijk om begonnen. Hier is in de loop der jaren een enorme bruinkoolgroeve ontstaan. De bruinkool wordt echter in de loop der jaren economisch steeds minder aantrekkelijk en eind jaren '80 ontstaan er in de DDR plannen om daar een racetrack te bouwen. Door de 'Wende' van'89 lijkt het plan een zachte dood te sterven. De groeve wordt versneld gesloten en de Lausitz dreigt niet alleen met een verschrikkelijk litteken in het landschap te blijven zitten maar ook met een hoge werkloosheid. Gelukkig kwamen de oude plannen boven water en na enige jaren van juridische strijd kon men in '98 met de bouw aanvangen.

Twee jaar later was de eerste race op de Eurospeedway een feit. Het circuit is ondertussen uitgegroeid tot een volwaardige race- en testtrack. De DTM doet de Lausitz twee maal in een jaar aan en ook de superbikes hebben hun weg gevonden naar dit circuit. En op 9 oktober slaat de karavaan van de Sjeik haar tenten nu dus ook op de Eurospeedway. Na de spetterende opening op Brands Hatch zal er ongetwijfeld reikhalzend uitgekeken worden naar deze race. Hopelijk kleuren de tribunes hier ook weer oranje en kunnen wij weer genieten van het spektakel op de baan.

Sjef