Column: Quote...unquote

Gepubliceerd op 13 maart 2006 door Niels Hendrix

"If you drive for your country, you have the DUTY to perform well!" Aldus Jan Lammers tijdens de perspresentatie van Team Netherlands een paar weken voor het begin van dit seizoen. Jan staat niet bekend om het strooien van holle frases en wordt in het algemeen gezien als een man van zijn woord. Juist daarom is het moeilijk te verkroppen dat één van zijn medewerkers verzaakte tijdens het uitoefenen van zijn plicht. Jos reed zijn auto de pit in omdat zijn opmars tot twee keer toe werd gestuit door een al dan niet terechte straf van de wedstrijdleiding in een klasse waarin je vanuit elke positie in het veld punten kunt scoren. Canada werd vijfde en Oostenrijk werd nog negende terwijl deze twee "kanjers" het gehele weekend slechts schitterden door gestuntel, en Jos besloot na nog geen tien echte ronden dat de hele wereld tegen hem was en trok de stekker uit een weekend vol tegenslag, frustraties, woede en nog wat elementen die het racen nog steeds tot een mooi televisie spektakel maken. Frustratie kan motiveren maar kan ook tegen je werken en dat laatste deed mij besluiten om gisteren tegen half één naar mijn vrouw te luisteren en de tv uit te zetten. Had Jos dan geen gelijk? Vast wel want de racedirecteur is inmiddels ontslagen maar mijn oma heeft ook nog een mooie quote: "Van gelijk kun je geen brood kopen".

Turners zijn trots als er een techniek naar hun vernoemd wordt, zou dat ook voor de stop & stop-penalty van Jos gelden?

"Boy, don't ask what your country does for you, ask what you can do for your country." Ook een gevleugelde quote die het land van de ongekende mogelijkheden toeschrijft aan Uncle Sam. Als iemand dan een World Cup of Motorsport tussen landen organiseren moet het ook zo zijn dat het nationale eergevoel een onderdeel uitmaakt van de beleving van autosport, en juist dat is één van de pijlers waarop het A1GP-gebeuren rust. Als supporter van Team Netherlands moet je je kunnen vereenzelvigen met iemand waar de ambitie vanaf straalt, iemand die de wil heeft om te winnen, iemand die tegenslagen overwint en er sterker van wordt, iemand die zich het licht uit de ogen rijdt om het hoogst haalbare te bereiken. DAT is een mentaliteit die aanspreekt en die zorgt voor een brede steun en dat ontbrak toen Jos razend en verongelijkt zijn auto de pit in reed en de handschoen niet oppakte maar wierp. Dat was ook het moment waarop ongetwijfeld een groot deel van de opblijvers besloot dat de nacht toch al kort was en de tv uitzette. Jos heeft tijdens jarenlange achterhoede gevechten altijd zijn fans behouden omdat hij ook streed voor elke plek, omdat hij nooit opgaf, omdat hij ook in het achterveld vocht voor elke centimeter. Dat kon hij gisteren niet meer opbrengen en dat is hem meer aan te rekenen zijn dan zijn spins in Monaco 1996, Spanje 1996, Hockenheim 2000 en Brazilië 2003!

Eerst in de zeik genomen door de weergoden en daarna door de wedstrijdleiding, shit happens maar dan erger.

Schrijver dezes heeft zijn frustratie inmiddels van zich af geschreven en wat rest is een bittere nasmaak van wat toch eigenlijk een heel mooi autosport weekend was voor niet-Nederlandse ogen. De strijd om een nieuw F1 kampioenschap is weer begonnen en lijkt tussen minimaal 4 teams te gaan en de race in Bahrein leverde mooie, spannende beelden op. Allerlei nieuwe gezichten in de cockpits deden hun werk naar behoren of zelfs beter dan dat terwijl de oude garde steeds verder naar achteren zakt. Tijd voor een grote schoonmaak, gezichten die tien of zelfs vijftien jaar lang uitleggen waarom het net niet lukt, moeten plaats maken voor wangetjes die nog angst hebben voor een scheermes en wellicht gaat dan ook in de F1 het enthousiasme heel af en toe winnen van het berekende en afwachtende zoals dat in A1GP nog nauwelijks voorkomt. Laguna Seca was een tombola waarin het goede toch kwam bovendrijven en het matige met geluk de strijd met het goede kon aanbinden omdat de elementen het soms wonnen van logica en vakmanschap. Een sprintrace die meer onder dan boven water leek plaats te vinden op een baan waar Sven Kramer zich beter thuis zou voelen dan de meeste autocoureurs, leverde onwerkelijke beelden en vele glijpartijen op terwijl de hoofdrace plots onder bijna zomerse omstandigheden plaats vond. Frankrijk stelde de eindoverwinning veilig en Mexico kreeg loon naar werken in een weekend dat werkelijk alles in zich had dat autosport mooi maakt, tenzij je in de hoek zit waar de klappen vallen en dat was helaas de lokatie waar onze vaderlandse afvaardiging in zowel de A1GP als de F1 verkeerde...

Mag het seizoen misschien worden afgesloten met dit soort nattigheid? Daar kun je ook prima een vervelende nasmaak mee wegdrinken!

Genoeg gezeurd? Genoeg gezeurd! De derde plaats in het kampioenschap is slechts een theoretische mogelijkheid geworden maar de meest prestigieuze race van het seizoen in de grootste havenstad ter wereld (nee, het land van de één na grootste moet nog een maand of 8 wachten op haar eerste A1GP-race) is over drie weken en in de tussentijd heeft Team Netherlands het technische en morele aspect vast wel weer onder controle en staat er een prachtafsluiting van het eerste jaar van de Worldcup of Motorsport op de kalender. Volle tribunes die juichen voor de auto die het veld voor zich uitjaagt en ongetwijfeld zal schitteren door overambitieus gespartel worden het kersje op de taart van het eerste jaar en moeten een echo laten klinken die over 8 maanden uitmondt in een luide knal bij het begin van een nieuw seizoen. Het was mooi, maar het kan nog mooier, het was goed maar het kan nog beter en naar het schijnt kunnen we (dat is alles dat de kleur oranje hoog heeft zitten) in oktober genieten van dit spektakel in de duinen. Gentlemen, for the pride of your nation, climb the dunes!

Nico Rosberg mag op de foto met twee jonge Bartusjes, Nico komt voorlopig niet meer op Zandvoort, maar de andere twee heertjes schijnen dit jaar nog naar de A1GP in de duinen te gaan.

Bartus(die tot zijn schrik weer een vlaag van de Minardi-Jos zag langskomen dit weekend)