Max geeft uitleg bij zijn inhaalkunsten en verdedigingswerk
Gepubliceerd op 11 augustus 2016 door Niels Hendrix
Inmiddels is Max Verstappen een gevestigde naam in de Formule 1-wereld. In de paddock wordt hij geroemd om zijn talenten, die niet alleen bestaan uit zijn tot kunst verheven inhaalmanoeuvres, maar zoals we recent gezien hebben ook uit stevig verdedigingswerk.
Tijdens de Canadese Grand Prix was de Nederlandse Red Bull Racing-coureur in gevecht verwikkeld met Nico Rosberg. In de slotfase van de race zat de Mercedes dicht achter Max, maar ondanks dat de Duitser duidelijk sneller was, wist Verstappen zijn vierde plek te behouden. Richting de laatste chicane kwam Rosberg zelfs met DRS niet voorbij aan Max. “Rosberg liep snel op me in, dus dat was erg lastig. Vooral in Montreal, waar we niet de beste topsnelheid hebben. Maar ik zat telkens aan de juiste kant”, vertelt Max bij Sky Sports aan Anthony Davidson.
Niet veel later waagde Rosberg een tweede ultieme inhaalpoging, waarbij hij van de baan spinde. “Dat nam de druk bij me weg voor de laatste ronde. Ik dacht ‘heel erg bedankt, P4 is nu voor mij’. We zaten beiden op de limiet tijdens het remmen. Bij het ingaan van de chicane blokkeerde ik even mijn wielen, dus hij remde zeker heel erg laat. Zodra je nog harder remt, blokkeren je wielen en is het bekeken”, legt Max uit.
Tijdens de race op Silverstone toonde Max wederom zijn inhaalkunsten, toen hij op een opdrogende baan Rosberg passeerde, door de Duitser bij het uitkomen van Becketts prachtig buitenom voorbij te steken. “Even daarvoor had ik hem al bijna te pakken, maar er lag nog water waardoor ik ‘een momentje’ had. Hij had er daarna ook een, waardoor ik in zijn spray kwam en minder zag. Ik probeerde het gewoon buitenom en gelukkig was daar voldoende grip. Ik ging er gewoon voor.”
Toch blijkt het een doordachte inhaalactie met enige voorbereiding te zijn geweest, die Max voorbij de Mercedes bracht. “De ronden ervoor had ik al de binnenkant en buitenkant van de bocht uitgeprobeerd. De hoeveelheid grip was volgens mij niet heel verschillend. Dus toen Rosberg de binnenkant verdedigde, probeerde ik buitenom te gaan, om meer druk op de voorvleugel te houden. Dat gaf me iets meer grip aan de voorzijde en het pakte perfect uit.
