Max naarmate hij ouder wordt: 'Merk meer en meer hoeveel ik op mijn vader lijk'
Gepubliceerd op 19 december 2023 door FORMULE 1 Magazine
Dit artikel verscheen eerder in FORMULE 1 Magazine, al dertig jaar op pole! Voor meer nieuws over Max Verstappen en de Formule 1, ga naar Formule1.nl.
Auteur: Frank Woestenburg
Het Formule 1-seizoen 2023 zit erop en Max Verstappen heeft zich daarin vroegtijdig van zijn derde wereldtitel op rij verzekerd. De winterstop is net begonnen, maar ondertussen denkt de hoofdpersoon zelf alweer veel verder vooruit. Aan ideeën voor z’n eigen toekomstige raceteam in de GT3-klasse onder andere. En aan een relaxter leven.
Max, denk je wel eens na over het leven dat je leidt? Je bent 26 jaar, drievoudig wereldkampioen Formule 1 en het ene na het andere record is gesneuveld. Je leeft je droom, zogezegd. Ben je nooit bang dat alles wat er na de Formule 1 op je pad komt niet meer dezelfde voldoening, kick of adrenaline zal geven?
“Het zal anders zijn, daar ben ik me van bewust, maar dat is misschien ook wel fijn. Er staat nu altijd heel veel druk op je tijdens zo’n raceweekend en dat jaar in jaar uit. Misschien is het juist wel fijn om op een gegeven moment lekker relaxed de dingen aan te pakken die je leuk vindt.”
“Heel veel mensen zeggen dat ik dit leven en de druk die het met zich meebrengt later ga missen. Mijn vader zegt dat ook. Maar persoonlijk denk ik dus van niet. Als je het al heel vaak en lang hebt gedaan, ben je er op een gegeven moment wel een beetje klaar mee. Nu nog niet natuurlijk, maar er komt een moment dat het genoeg is. Vergeet niet, ik ben al met de karts begonnen toen ik vier was. Je gaat je een keer afvragen wanneer het een keer ophoudt dat je constant het beste uit jezelf moet halen om het allerhoogste te bereiken.”
Dat begrijp ik, maar het is wel je tweede natuur geworden. Dat schakel je niet zomaar even uit.
“Dat klopt, ik weet ook niet beter. En op andere vlakken zal ik ook waarschijnlijk wel het beste uit mezelf willen blijven halen. Maar als later dan een keer iets niet lukt, dan is dat geen ramp. Dan is het allemaal gewoon iets relaxter.”
Je bent meerdere keren kritisch geweest over de overvolle F1-kalender met 24 races, het vele reizen, de schaduwkanten van het bekend zijn. Op een gegeven moment…
“Is het genoeg geweest, ja. Ik heb altijd gezegd dat 24 raceweekends heel veel is. Het gaat niet alleen om de races, maar alles eromheen maakt het zwaar. Alle marketingactiviteiten, de simulatordagen, de persoonlijke sponsorverplichtingen. Eigenlijk heb je geen vrije dagen meer over.”
Het voelt dus vaak echt als een opgave.
“Ja en daar heb ik het ook heel vaak over met mensen in mijn omgeving. Dat zijn allemaal dingen die meespelen in de beslissing hoe lang je nog doorgaat. Natuurlijk ben ik wel blij dat ik in de positie zit dan ik zelf die toekomstbeslissingen kan maken. Het doel was altijd om wereldkampioen te worden en races te winnen. Dat is allemaal al gelukt. Ik heb het vaker gezegd: maar alles wat nu nog komt, is eigenlijk gewoon een bonus.”
Alsof je al niet druk genoeg bent, sinds kort heb je ook het project Verstappen.com Racing, waar je zelf veel tijd in investeert.
“Dat komt erbij, maar dat is iets wat juist energie geeft.”
Vertel eens wat het project Verstappen.com Racing exact behelst?
“Het staat nu nog enigszins in de kinderschoenen. Vanuit Verstappen.com Racing sponsoren en ondersteunen we in raad en advies diverse race-activiteiten van mensen die dichtbij me staan. Het is allemaal begonnen met het sim-racen van Team Redline. Veel mensen denken nog altijd dat sim-racen niet professioneel is, maar het is echt heel serieus en ik spendeer er echt wel heel veel uren aan om alles goed voor elkaar te krijgen en te proberen iedereen te verslaan. Daarnaast zijn we met Verstappen.com Racing nu ook actief met Thierry Vermeulen in DTM en GTWC Sprint en met mijn vader in de rallysport, maar het uiteindelijke doel is wel om een eigen raceteam op te zetten. We zullen beginnen in de GT3-klasse en dan zien we op een gegeven moment wel waar het schip strandt. Als het strandt…”
“Als ik iets doe, wil ik het ook goed doen. Ik wil winnen, ook hiermee. En het gaat erom dat ik een opstap kan creëren vanuit het sim-racen naar de GT3. Dus dat je niet alleen via het karten in de autosport kunt belanden, want dat kost belachelijk veel geld op dit moment. Sim-racen is daarbij vergeleken een heel stuk goedkoper. En natuurlijk kan een dergelijke overstap. Het is ook wel al gebeurd natuurlijk, maar het is nog nooit écht goed gelukt, door bepaalde redenen. Ik geloof dat, als je alles heel professioneel aanpakt, je vanuit het sim-racen echt een mooie autosportcarrière kunt opbouwen.”
Hoe zie je de structuur voor je? Gaat Team Redline straks bijvoorbeeld Team Verstappen.com Racing heten?
“Nee, dat niet, maar uiteindelijk zijn de twee wel aan elkaar verbonden. Ook niet iedereen van het sim-team kan in een echte raceauto uit de voeten, maar de paar jongens van wie ik denk dat ze dat potentieel wel hebben, wil ik verder kunnen helpen, bijvoorbeeld met het eigen GT3-team. Ik vind GT3 gewoon een mooie klasse, waarin je alle aansprekende endurance-races kunt rijden. Een juniorklasse voor Formule-auto’s trekt me niet. Formule 3, Formule 2… je hebt er veel te weinig rijtijd en het kost wel heel veel geld. In de GT3-klasse rijd je meer wedstrijden, maar daarnaast heeft het ook wel een iets andere sfeer. Iets relaxter.”
En de ambities voor de toekomst, ervan uitgaande dat een eigen GT3-team de eerste stap is?
“Nou ja, je weet natuurlijk nooit hoe dingen gaan lopen, maar ambities zijn er altijd. Het ligt er natuurlijk aan hoeveel goede mensen we straks in het team hebben en hoeveel knowhow er is, maar het zou mooi zijn als we kunnen doorgroeien naar het hoogste niveau in het lange afstandsracen.”
Je hebt zelf ooit gezegd dat je wel een keer de 24 Uur van Le Mans wilt rijden. Dat ga je dan natuurlijk doen in een auto van je eigen team?
“Ja, dat zou wel cool zijn, he? Wie weet.”
Als het gaat over Verstappen.com Racing ben je bij iedere beslissing betrokken, dus ook bij het ontwerp van het logo. Daar is een heel duidelijke link met Red Bull zichtbaar.
“Ik denk dat het twee mooie merken samen zijn. Of ik me kan voorstellen dat ik in de Formule 1 nog eens voor een ander team zal uitkomen? Nou, op dit moment niet, nee.”
Heb je een tijdspad in gedachten als het gaat om de verdere doorontwikkeling van Verstappen.com Racing?
“Daar zijn we op dit moment druk mee bezig. De eerstvolgende stap is een eigen GT3-team. Komend jaar is best wel krap, maar ik wil het wel zo snel mogelijk. Een GT3-team in 2025, dat zou moeten kunnen passen. Met minimaal twee auto’s dan.”
Je hebt het over 2025, dat is al heel snel.
“We zijn ook volop bezig. De fase van het plannen maken is voorbij, we zitten al in de actiemodus.”
Dat moet voor jou ook een spannend vooruitzicht zijn, je eigen team. Maar welke rol zie je dan voor jezelf weggelegd? Teambaas? Teammanager?
“Ik zie mezelf niet per sé als een Christian Horner. Maar ik wil wel alles weten en overal bij betrokken zijn, adviseren en af en toe ook echt fysiek bij races aanwezig zijn, als dat past in de kalender. Het is vooral belangrijk de juiste mensen op de juiste plek te hebben zitten. Voor mezelf zie ik vooral een adviserende rol, waarbij ik ook kritisch zal zijn.”
“Of ik als teambaas meer een type Christian Horner zou zijn of toch meer een type Günther Steiner? Haha, ik denk allebei niet. Ik denk dat ik meer ben zoals mijn vader. Vroeger, toen ik klein was, zei ik altijd: ‘Ik lijk niet op mijn vader’. Maar naarmate ik ouder word merk ik meer en meer hoeveel ik op hem lijk. Hoeveel energie ik in zaken stop om het goed voor mekaar te krijgen, hoe serieus ik daarin kan zijn en hoeveel tijd ik eraan spendeer, die eeuwige drang naar perfectie heb ik echt van hem. Uiteindelijk zijn dat ook alleen maar goede eigenschappen, denk ik. Er zijn heel veel mensen met talent in deze wereld, maar er zijn ook heel veel luie mensen. En bijna altijd zijn het toch de harde werkers die het verst komen. De mensen die genoegen nemen met tweede en derde plaatsen vallen doorgaans af en de mensen die het juist haten om tweede of derde te worden, die altijd maar doorgaan, die nooit opgeven, die redden het.”
Laat me raden, die laatste categorie mensen wil je straks in alle geledingen in je team hebben?
“Natuurlijk. Dat is nu ook al het geval bij Team Redline. Je wilt altijd mensen die ergens harder voor werken dan anderen. Ook bij Red Bull zie je dat trouwens.”
Ben je al de juiste mensen aan het scouten?
“We zijn aan het rondkijken natuurlijk. Niet alleen ik, maar ook mijn vader doet dat. Het is mooi dat ik hem ook hierbij kan betrekken. En hij vindt het zelf ook een prachtig project. Hij rijdt nu rally’s onder de vlag van Verstappen.com Racing, maar het is logisch dat zijn rol verder gaat dan dat. We zijn de details nog aan het uitwerken, maar een mentorachtige rol zou hem goed passen en dat is iets wat hij zelf ook wel ziet zitten.”
Wat vind je er trouwens van dat je vader rally’s is gaan rijden?
“Ik vind het wel mooi. Hij heeft die adrenaline nodig en dat is goed, maar rallyrijden is ook wel gevaarlijk. Hij heeft inmiddels al een paar klappers gemaakt. Maar ik vind het mooi om te zien en hij is er serieus mee bezig. Voor mij zou het niets zijn. Een beetje over een terrein rijden met een rallyauto is leuk, maar die stages tussen bomen en huizen door, nee, dat is niets voor mij. Ik heb ook nog niet naast hem gezeten. Ik vertrouw mijn vader met heel veel dingen, maar dat vooruitzicht trekt me toch minder.”
Nu we het toch over risico’s en veiligheid hebben. Het fatale ongeluk van Dilano van ’t Hoff op Spa kwam bij iedereen heel hard aan, ook bij jou. Dit zijn ook altijd van die momenten om te reflecteren. Als je naar jezelf kijkt, ga jij nu anders met risico’s om dan vroeger?
“Dat weet ik niet, maar je denkproces is anders. Ik weet hoe ik was toen ik Formule 3 reed. Er bestond geen angst. Dat heb ik nu ook niet, maar ik denk wel meer na over de mogelijke gevolgen van mijn acties. Wat zou er kunnen gebeuren als… Toentertijd stond je daar nooit bij stil, reed je puur op instinct. Ik heb het nu niet over Dilano, want hij werd aangetikt door iemand anders, maar in zijn algemeenheid neem je als juniorrijder meer wilde risico’s dan op latere leeftijd.”
Het ongeluk heeft veel mensen wel aan het denken gezet. Moet je als ouders je kind bijvoorbeeld wel in een kart zetten?
“Die gedachten zijn heel logisch, maar je kind kan ook met de fiets aangereden worden in Amsterdam. Risico’s horen bij het leven of je moet jezelf in het gips zetten en thuis blijven zitten. Maar natuurlijk sta je er wel bij stil. Ik ook, ja. Toen het nieuws van het ongeluk van Dilano naar buiten kwam, had ik er via social media een bericht uitgestuurd. Even later zag ik dat de zus van Dilano onder mijn post had gereageerd: ‘Max, jij was zijn grote voorbeeld. Bedankt voor dit bericht.’ Die reactie deed wel wat met me. Dan denk ik ook meteen even aan mijn familie. Dan denk je wel van: Shit, als dit mij was overkomen, dan hadden zij… Dan denk je wel: Fuck.”
Heb je het dan bijvoorbeeld thuis met je vriendin Kelly ook wel over de risico’s die bij de autosport horen?
“Nee, dat niet. Zij komt zelf ook uit een autosportfamilie en weet wat autosport inhoudt. Ze heeft wat dat betreft zelf genoeg meegemaakt in haar familie. Haar vader (Nelson Piquet, red) had na zijn F1-carriere in 1992 een zware crash voor de Indy 500 met zwaar letsel aan zijn voeten en zijn benen. Het gevaar is er gewoon altijd. Zij weet het, ik weet het. Maar onder de douche kun je ook uitglijden en je nek breken. Onwerkelijke dingen gebeuren soms. Op het circuit dus ook, helaas.”
Terug naar het racen dan. Het ene na het andere record is gesneuveld. Helmut Marko zei in Engeland dat hij al die records van jou niet meer bijhoudt, maar ook dat jij zegt dat records jou niet boeien, maar dat je ze ondertussen wel allemaal uit je hoofd kent. Hoe zit dat?
“Natuurlijk weet ik waar de meeste coureurs staan en welke records er zijn, maar echt, ik ben er niet heel erg mee bezig. Records hebben ook met het geluk te maken dat je langere tijd een goede auto tot je beschikking hebt. Als ik zeven of acht jaar een heel goede auto heb, dan weet ik dat er nog wel de nodige records gaan sneuvelen. Maar uiteindelijk boeien die records me niet. Het maakt voor mij niet uit of ik veel of weinig records breek. Ik ben niet in de Formule 1 gekomen om records te verbeteren, ik ben Formule 1 gaan rijden om te winnen. Het eerste is alleen vaak een gevolg van het tweede.”
Een record betekent wel iedere keer opnieuw een mijlpaal. Dat je een legende als Ayrton Senna voorbij bent als het gaat om het aantal Grand Prix-zeges, dat betekent toch wel iets voor je?
“Ja, maar ook dat record… Tegenwoordig zijn er meer races dan vroeger. En zoals ik zei, je bent afhankelijk van het materiaal. Ik relativeer het bewust. Voor mij zijn andere zaken belangrijk. Bijvoorbeeld dat je altijd je teamgenoot moet verslaan. Dat is en blijft het allerbelangrijkste. En dat gaat best goed, ja.”
Jouw successen maken je in grote delen van de wereld enorm populair, waarbij Nederland uiteraard de kroon spant, maar het ene land is het andere niet. Hoe zit het met jouw bekendheid in Monaco, waar je woont?
“Daar word ik ook op straat ook wel regelmatig aangesproken, vaak door toeristen. Maar het is wel relaxter dan in Nederlander. Twee minuten over straat lopen lukt daar nog wel.”
Zie je jezelf later, na je F1-carrière, ooit nog terugverhuizen naar België of Nederland, naar Maaseik bijvoorbeeld?
“Nee, ik heb het heel erg naar mijn zin in Zuid-Frankrijk. Natuurlijk, er zijn bepaalde dingen die ik wel mis. Frites speciaal, de lokale keuken, haha. En natuurlijk mijn familie en vrienden. Maar aan de andere kant als ik klaar ben met racen heb ik sowieso meer tijd voor weekendjes en vakanties met vrienden en andere leuke dingen. Naar die vrije tijd kijk ik echt uit.”
