Raymond Vermeulen: 'We zitten met zijn allen in een prachtig jongensboek'
Gepubliceerd op 02 januari 2024 door FORMULE 1 Magazine
Dit artikel verscheen eerder in FORMULE 1 Magazine, al dertig jaar op pole! Voor meer nieuws over Max Verstappen en de Formule 1, ga naar Formule1.nl.
Auteur: André Venema
Hij vinkt zijn klussen op kantoor ouderwets met een kladblok af. Raymond Vermeulen overziet als manager van Max Verstappen graag ‘het hele speelveld’. “Deals maken is leuk. Als er een valt, ben ik daar ook trots op.”
Raymond, we hebben drie Grands Prix in Zandvoort gehad, maar Oostenrijk en België zijn eigenlijk ook thuiswedstrijden voor Max. Had jij kunnen bevroeden dat hij massahysterie zou veroorzaken?
“Nee, dat kan je van tevoren niet bedenken. Maar als je hem zo ziet staan, en hoe... Het begint eigenlijk al in Oostenrijk, sinds 2016. Dáár begon het. Toen hebben we samen met Red Bull flink ingezet op activering. Maar ook door het verhaal te vertellen dat het gewoon een prachtig circuit is, met een superatmosfeer en goede infrastructuur. Dat hebben ze toen allemaal prachtig geregeld, die Grand Prix hebben we samen wel op de kaart kunnen zetten.”
Is dat achteraf gezien de redding van de Oostenrijkse GP geweest?
“Ik denk dat je altijd momenten hebt dat het wat voller is… De hele sport zit enorm in de lift. Natuurlijk met Max, maar ook het kampioenschap… Formule 1 verkeert op dit moment gewoon in een hele goede staat.”
Wat is de rol van Max daarin volgens jou geweest?
“Hij is daar, denk ik, één van de leidende figuren in geweest. Door wat hij laat zien op de baan, aan fan engagement… Maar ik denk ook dat de nieuwe generatie, jongens als Charles (Leclerc), Carlos (Sainz) en Lando (Norris), een nieuw publiek aantrekt.”
Precies het publiek dat de rechtenhouder graag wil bereiken: jonger en diverser.
“Ja, Liberty heeft de kanalen op social media natuurlijk enorm opengezet. En de jongeren zitten daar tegenwoordig allemaal op. Ik denk dat Liberty daarin een hele goede stap heeft gezet, absoluut.”
Hoe proberen jullie alle kanalen op sociale media te benutten?
“Je kunt dingen daarop heel snel communiceren. Dus niet alleen redactionele informatie, maar ook commerciële. Wij doen dat met een team van mensen en uiteindelijk heeft Max daar het laatste woord in. Want het is zijn kanaal. Er zijn wel bepaalde dingen die wij niet willen delen, en dingen die we wel willen delen.”
Merk jij via de BV of andere kanalen dat Max ‘internationaler’ is geworden?
“Zeker. Als je praat met de mensen van sales van de licentieafdeling van Red Bull die in Salzburg zit, die spinnen ook garen bij het vergeven van licenties, het wereldwijd distribueren en verkopen van replica’s en caps. Het is natuurlijk een gigantisch vliegwiel dat nu aan het draaien is, wereldwijd. Dus wij doen het op onze manier, hebben onze eigen distributie. Maar er is ook andere distributie van Red Bull zelf. En dat heeft natuurlijk een gigantische spin off gehad.”
Je ziet dus heel simpel gezegd aan de verkoopcijfers dat die groeien en het niet beperkt blijft tot Nederland?
“Die getallen worden zowel bij ons als bij Red Bull gemonitord. En ja, die spreken boekdelen.”
Leuke grafiekjes.
Lacht: “Dat zijn inderdaad leuke grafiekjes. Ik weet natuurlijk niet waar het eindigt, maar ik denk dat er nog een hele wereld open ligt voor ons. En voor Red Bull en de merchandising, en alles wat ermee samenhangt.”
Hoe bereik je die wereld, wat doe je daar precies mee?
“Uiteindelijk gaat het om wat Max op de baan doet. Dat hebben we altijd gezegd: het draait om de prestatie op de baan. Je ziet dat Max zich daarin ook onderscheidt en daarbij de status krijgt die hij nu heeft: van als de ‘boy next door’, maar zodra hij een helm op heeft een leeuw is en iedereen probeert op te vreten. En dat spreekt de mensen wel aan, denk ik.”
Hoe verklaar jij de hysterie en interesse rond Max en dan met name in Nederland?
“Ik denk dat Nederland wel een volk is dat op het moment dat er succes is – kijk naar het Nederlands elftal – daar achteraan loopt. Dat is prachtig om te zien. Maar het is zeker mooi om te zien dat die Nederlandse fans op andere circuits ook in groten getale aanwezig zijn. Dat is wel iets dat ook door Max en zijn prestaties op de baan zo gelopen is.”
Ik zie jullie in de paddock redelijk vaak praten met Domenicali, net als met de voorzitter van de FIA. Waar gaan die gesprekken over?
“Die gaan over dit soort dingen. Bijvoorbeeld over wat we van een bepaalde Grand Prix vinden. Stefano is iemand die graag de communicatie opzoekt en ook onze mening vraagt. En ik weet natuurlijk dat Max toch een redelijke stem heeft in de wereld van Formule 1 en op het gebied van fan engagement. Max in Spa: wij vinden het fijn als die race op de kalender staat. Of dat Nederland het contract gaat verlengen, of de promotor gewoon een hele goede job doet. Want alles wat er gebeurt straalt ook een beetje op ons af. Dus we zijn enorm trots als we zien dat Zandvoort alles zo goed en strak regelt. Echt, dat hebben ze heel goed gedaan.”
Wat betekenen de wereldtitels? Gaat de kassa, plat gezegd, nog harder rinkelen?
“De prestatie is waar we het uiteindelijk allemaal voor doen. En dat moet nog wel even gebeuren. Je ziet dat Max nu met een bepaalde rust rijdt, nadat de eerste titel was binnengehaald. Ik denk dat hij nog steeds groeit. Ik durf niet meer te zeggen waar we naartoe gaan, maar Max is van de buitencategorie. Er gaat nog veel komen, denk ik. Maar nogmaals: allereerst gaat het om de prestatie. En dat we daar commercieel garen bij spinnen, is evident.”
Was het een gok het contract met Red Bull zo lang te verlengen. Is daar discussie over geweest?
“Nee, nee. Je ziet aan alles de gedrevenheid, of je nu in de fabriek komt of bij Red Bull op de blikkenafdeling. Bij dit team is geen politiek. Ze willen één ding: winnen. En bij de Verstappens draait het daar toevallig ook om. Dus die fit is er. Maar Red Bull moet wel de tools hebben om het te kunnen doen. Daarom is het ook zijn eigen motorenprogramma begonnen. Dat is natuurlijk wel een statement naar de buitenwereld. Zo van: hallo, jongens, wij zijn hier om te winnen. En ze bouwen dus nu gewoon hun eigen motor. Ja, waar hebben we het dan over? Als een energiedrankenmerk een eigen motor gaat bouwen, dat vind ik wel een statement. Dat was voor ons weer een graadmeter dat we bij de juiste club zitten.”
Is er de afgelopen jaren concrete interesse van andere teams voor Max geweest?
“Waarom zou Max in deze situatie nu een overstap maken? We zijn daar niet in geïnteresseerd. Maar het is een kleine wereld, iedereen en alles praat met elkaar en wij hebben een commitment tot 2028. En zoals je ziet, Max zit in de rol van zijn leven, we rijden zonder druk. Teammaatjes? Laat maar komen: iedereen krijgt gelijk materiaal. En iedereen is vrij om Max te verslaan, toch?”
Zie jij Max ooit nog voor een ander team rijden?
“Laten we eerst maar eens verder kijken als het 2028 is. Misschien is Max wel de eerste rijder die bij een team begint en daar ook stopt. Dat zou wel weer een Verstappen-verhaal kunnen zijn...”
Iets heel anders en persoonlijks: hoe ziet een werkdag van jou er op kantoor uit?
“Ik beschouw het helemaal niet als werk. Het is voor mij een passie en een hobby, ik doe het ontzettend graag. Ik ben er zeven dagen in de week mee bezig. Ik sta gewoon op net als iedereen en dan ga ik drie keer per week naar de sportschool: dat probeer ik er wel een beetje in te houden. En dan ben ik de hele dag wel bezig: van fiscale en juridische zaken tot sponsorcontracten en nog veel meer.”
Alles komt op jouw bord terecht.
“Ik doe alles uiteindelijk met een groep mensen, maar er is wel één trechter waarin het terechtkomt. De hoofdlijnen bespreek ik intern met Max en Jos, en dat gaat allemaal heel snel. Uiteindelijk wordt de dagelijkse gang van zaken door mij gerund.”
Om acht uur ’s ochtends klap je de laptop open en dan wacht er een hele rits e-mails?
“Ik heb een lijstje, echt nog een ouderwets kladblok waar boven staat: to do. En als er streepjes doorheen gezet zijn, dan is het klaar. Maar er is altijd wel een nieuw iets. Ik bedoel, we runnen het met een hele groep enthousiaste en goede mensen, en zitten met zijn allen nu midden in een prachtig jongensboek. En nogmaals, ik doe het zeven dagen in de week met veel passie en liefde. Ik heb nooit een saaie dag.”
Je wordt ook niet moe als je zoveel plezier aan je werk beleeft.
"Nee, dit zit zo in mijn natuur, ik vind het gewoon super om te doen. En natuurlijk is niet elke dag even leuk, ik heb ook wel eens mindere dagen in het jaar. Als het juridisch wat lastiger wordt, bijvoorbeeld. Maar elke dag is anders, heel divers.”
Je leven heeft een bijzondere wending genomen sinds je met Jos in contact bent gekomen.
Lacht: “Het is heel organisch gegroeid. Ik ben begonnen met Jos, daarna zijn we met Max begonnen en hij was zijn tijd altijd vooruit. Ik moest altijd wel vol gas geven om Max bij te houden, naast de baan, met alles wat we in ons hoofd hadden. We hebben een immens vertrouwen in elkaar, doen het met drie man waarbij Max het laatste woord in alles heeft. Maar we bespreken alle grote dossiers en dat gaat altijd in harmonie. We weten wat we aan elkaar hebben. Dat is, denk ik, de basis van ons succes.”
Max is nauw betrokken bij de dingen waarbij hij betrokken moet zijn.
“Ik weet precies wanneer ik dingen, voordat ik iets toezeg, eerst met hem moet afstemmen. Ik ken Max natuurlijk al heel lang, dus ik weet precies waar ik ook de stem van hem in nodig heb. Ik wil gewoon dat als ik wat afspreek, hij erachter staat. En als hij er niet achter staat, dan doen we het niet. Zo simpel is het.”
Wat is de volgende stap?
“Internationale groei. Het plan is dat te versnellen en te vergroten.”
Op commercieel gebied.
“Ja, op merkgebied. Formule 1 loopt nu super, maar is nog steeds heel erg niche. Ik denk dat wat er nu gebeurt in Amerika daar ook toekomst voor ons kan liggen. Als merk, maar ook voor endorsement, sponsors en merchandising. Liberty is daar op dit moment aan de juiste knoppen aan het draaien. Dat is voor het team goed, maar ook voor alle rijders. Niet alleen voor Max, ook voor de andere coureurs. Amerika is een enorme markt, atleten zijn er nog steeds de helden. En ik denk als je dat verhaal goed kan brengen en het aanslaat, in landen zoals Amerika, de sky the limit is.”
Heb jij weleens een aanbod gehad van andere coureurs om hun belangen te behartigen? Of weet iedereen in de paddock dat je niet beschikbaar bent?
“Nee. Ik ben daar ook heel helder in. Ik blijf exclusief voor Max werken. Ik heb ook geen tijd voor andere dingen, heb er de energie niet voor. Max is geen onbekende voor mij, is als een familielid, als een vriend. Ik ken hem natuurlijk al vanaf dat hij geboren is. Ik heb een heel ander soort band met hem. Die energie voor Max kan ik nooit meer opbrengen voor een ander en dat ga ik ook niet doen. Het is natuurlijk veel meer dan wat een management eigenlijk doet, wat ik voor Max en de familie doe. Ik hou het lekker bij de BV Verstappen.”
Want het is het allemaal waard.
“Tuurlijk. En dat heeft niks met geld te maken. Natuurlijk is geld fijn, maar dat vind ik ook van het succesvolle verhaal. Als je in de achteruitkijkspiegel kijkt, dan hebben we op cruciale momenten best wel grote beslissingen moeten nemen. En die zijn goed geweest. Ik denk dat we over de hele carrière van Max tot nu toe gezien, geen foute dingen hebben gedaan. We hebben op de juiste momenten aan de juiste knop gedraaid. En daar ben ik trots op. Het was af en toe intern wel eens een robbertje vechten, maar ik denk dat we met ons drieën uiteindelijk wel altijd hebben gekozen voor de juiste route. Tot op de dag van vandaag is dat de juiste route gebleken.”
Als Max klaar is, ben jij dan ook klaar?
“Ja. Ik ga met mijn zoon natuurlijk leuke dingen doen en heb mijn hobby’s. Maar dit nog een keer doen met een ander en in deze vorm, die kanskaart speel ik door. Ik zal wel bezig blijven, maar niet meer in deze rol. Ik ben best bereid advies te geven of mee te denken, maar zal niet meer zo vooraan op de kar staan om die te trekken.”
Jij hebt een volle batterij, die bijna niet leegloopt. Moet je wel eens op de rem trappen?
“Natuurlijk! Het is hetzelfde als je een hobby hebt of als je iets hebt waar je enorm veel energie van krijgt: je moet jezelf af en toe afremmen. Ik heb een wederhelft die dan zegt: alles is mobiel, alles is vluchtig. Een e-mail was vroeger een sms’je, iedereen verwacht antwoord. Je moet jezelf de tijd gunnen, dingen kunnen afgeven aan het team waarmee je werkt. Dat is niet makkelijk, nee. Ik ben niet van het loslaten, maar het moet soms. Ik ben een control-freak, absoluut. Dat zal iedereen beamen. Ik wil tot vervelens toe weten wat er allemaal speelt, het hele speelveld kunnen overzien. Want ik wil wel alles correct doen.”
Je geeft veel energie, maar krijgt ook veel energie terug. Is dat simpel gezegd niet een beetje het verhaal van jou en je rol als manager?
“Ja, we hebben het privé ook heel leuk samen. En de waardering die je krijgt is natuurlijk fijn, maar ik geniet vooral van de prestatie die er wordt neergezet. Deals maken is leuk. Als er een valt, ben ik daar ook trots op. Uiteindelijk willen we commercieel ook het maximaal haalbare eruit halen.”
