De andere kant van Max: 'Ik kan me geen leven zonder autosport voorstellen'
Gepubliceerd op 27 maart 2024 door FORMULE 1 Magazine
Auteur: Frank Woestenburg
Alleen achter het stuur van zijn Formule 1-auto heeft Max Verstappen het rijk voor zich alleen, slechts af en toe wordt hij gestoord door de stem van zijn engineer GianPiero. Naast de auto daarentegen weet hij zich vaak omgeven door celebrities. Aan de hand van een aantal ontmoetingen bespreken we met hem zijn leven naast de Formule 1.
Dit is deel twee van het gesprek met Max. Lees hier het eerste deel terug op Verstappen.com.
Je bent een jeugdidool. Alle kinderen, vanaf de peuterschool, zijn ongeveer fan van Max Verstappen of weten op z’n minst wie je bent. Dat brengt ook een enorme verantwoordelijkheid met zich mee.
“Dat klopt en natuurlijk is dat ook heel mooi, maar ik hoop vooral dat kinderen zichzelf willen zijn. Zo was ik vroeger zelf ook altijd. Ik keek tegen niemand op. Ik hoop dat ze dat misschien een beetje van mij meekrijgen: altijd proberen jezelf te zijn en te blijven en niet iemand anders na proberen te doen. Natuurlijk is het ook leuk om fan van iemand te zijn of dat ze denken: dat wil ik later ook doen. Want succes inspireert. Maar ze moeten geen tweede Max willen worden. Ik had vroeger als kind alleen een poster van mijn vader aan de muur van mijn slaapkamer hangen. Ik denk dat mijn moeder die had opgehangen.”
Over idolen gesproken. Je hebt dit seizoen Brad Pitt een paar keer ontmoet, ook omdat hij natuurlijk de hoofdrol vertolkt in een nieuwe bioscoopfilm (Apex) over de Formule 1. Heb je al films van hem gezien?
“Ja, zoveel. Ocean’s Eleven, Ocena’s Twelve enzo, die rollen staan me wel bij. Ik hou sowieso wel van films en Brad Pitt is natuurlijk een superacteur. Voor de Amerikaanse Grand Prix in Austin heb ik een paar clips gezien van de nieuwe film. Zie werden getoond tijdens de Drivers Meeting met daarbij de uitleg hoe ze het allemaal hadden gefilmd. Mooi om te zien hoor, daar niet van, maar eigenlijk interesseert het me niet zo heel veel. Ik hoef van mijn eigen sport geen film te zien. Deze film is natuurlijk een verzonnen verhaal en alles wordt altijd over-gedramatiseerd, daar moet je van houden. Ik heb daar persoonlijk niet zo heel veel mee.”
Hoe staat het met jouw acteerkwaliteiten? Jij moet in de paddock ook wel eens acteren of in ieder geval zaken soms wat scherper neerzetten of juist afzwakken met een bepaalde bedoeling.
“Dat vind ik niet echt acteren. Het is gewoon de wereld waarin je leeft, zo werkt het nou eenmaal. Het is meer bespelen af en toe. Ik doe dat liever niet natuurlijk, maar het hoort een beetje bij het politieke spel in de Formule 1 en heel veel andere sporten. Ik ben er in de loop der jaren wel iets handiger, iets wijzer in geworden, in wat ik wel en niet zeg. Maar over het algemeen ben ik toch wel vooral mezelf en zeker geen acteur.”
Je had het net over Ocean’s Eleven en dat je wel van films houdt. Ga je wel eens naar de bioscoop?
“In Monaco ben ik wel een paar keer geweest, maar niet veel. Meestal kijken we thuis een filmpje, dat is ook wel zo makkelijk. Het is ook een beetje de prijs die je moet betalen voor de bekendheid, nu, maar op een gegeven moment als je ouder wordt en niet meer racet, zwakt dat allemaal wel weer af. Ik weet het ja, er is een filmpje van Messi dat er honderden mensen voor de deur van een restaurant staan, terwijl hij daar binnen met zijn vrouw zit te eten. Zoiets is niet te doen. Hij voetbalt nu in Miami, maar ook daar of in Argentinië zal hij niet normaal over straat kunnen. Zo extreem is het bij mij gelukkig lang niet.”
Ik kan me wel het verhaal herinneren dat jij je moeder voor haar verjaardag een nieuwe tv wilde geven en haar meenam naar de Mediamarkt in Roermond en dat je door de achterdeur naar buiten moest.
“Haha, dat was denk ik in 2015. Ik werd natuurlijk herkend. Dat was denk ik de laatste keer dat ik daar was. Als ik dat nu weer zou doen, zou dat denk ik niet heel verstandig zijn.”
-34b.jpg)
Ga je weleens op wintersport of ben je heel bewust met de risico’s bezig? Iedereen kent het verhaal van Michael Schumacher.
“Ja, dramatisch natuurlijk en triest. Maar aan de andere kant kun je ook uitglijden in de douche en je nek breken. Overal zit een risico aan. Maar om je vraag te beantwoorden, ik had tot afgelopen winterstop al vijf jaar niet meer geskied vanwege het risico om iets te breken of te verdraaien met alle gevolgen van dien. En natuurlijk ook in de wetenschap dat er nog jaren aankomen waarin ik een grote kans heb om opnieuw kampioen te worden en races te winnen. Als je daaraan denkt, neem je automatisch wel wat minder risico’s.”
Voetballers hebben het vaak in hun contract staan dat ze niet mogen skiën…
“Ik ook. Geen gevaarlijke sporten.”
Met je vader mee in een rally-auto, is dat ook een gevaarlijke sport?
“Haha, zeg jij het maar. Fietsen is ook gevaarlijk. Als ik ga wielrennen, zet ik in ieder geval een helm op. Maar rallyrijden, met 180 kilometer per uur tussen de bomen door, dat zie ik mezelf niet doen. Maar op een afgelegen plek misschien weer wel. Ik ga in ieder geval bewust met risico’s om.”
Even iets heel anders: Je bent geboren in België en tegenwoordig woonachtig in Monaco, maar voel jij je een Limburger eigenlijk?
“Absoluut! Ik kan me niet met een andere regio dan Limburg vereenzelvigen. Ik ben een Limburger en geen Brabander of Amsterdammer.”
Ben je ook trots op de successen van andere Limburgers, zoals Tom Dumoulin in het verleden of – op een heel ander vlak – iemand als André Rieu, die dit seizoen bij de Formule 1 in Zandvoort met zijn complete orkest het Wilhelmus nog ten gehore bracht.
Droogjes: “Als een Nederlander goed presteert vind ik dat automatisch mooier dan iemand met een andere nationaliteit.”
Dumoulin is in 2022 gestopt, omdat het heilige vuur een beetje gedoofd was en hij de motivatie niet meer had.
“Wielrennen is wat dat betreft ook wel heel extreme sport, hoe je daarvoor moet leven. Dat zou ik zelf in ieder geval niet kunnen. Het is veel eenzamer dan Formule 1. Ik zie ze veel in Monaco, al die wielrenners met een trainingsplan. En daar gaan ze, vijf of zes uur fietsen per dag. Ik zou dat echt niet kunnen opbrengen. Als ik bijvoorbeeld zelf ga hardlopen, doe ik dat met mijn vaste trainer. Ik heb écht iemand nodig om goed te trainen. Alleen zou ik het niet redden. Wielrenners vormen natuurlijk vaak groepjes, maar in de regel doen ze veel alleen. Daar heb ik veel respect voor.”
Nog even over André Rieu dan. Hij is inmiddels 74 jaar, is nog steeds bevlogen en reist de hele wereld nog over met zijn orkest.
“Nou, ik denk niet dat ik hier nog rondloop in de paddock als ik 74 ben. Ze lopen er rond, mannen van die leeftijd, maar ik zou dat niet willen.”
Kun je je later wel een leven zonder autosport voorstellen, dat je er op een gegeven moment volledig afstand van neemt?
“Dat kan in theorie, maar nee, op dit moment kan ik me dat niet voorstellen. Ik zit er nu nog middenin en we zijn met van alles bezig, ook met Verstappen.com Racing. We zien het allemaal wel wat de komende jaren brengen. Maar geloof me, op mijn 74e komen we elkaar in de paddock niet meer tegen.”
